Шифохонаи табиат
Шарбати беҳӣ манбаи пурарзиши витаминҳо ва моддаҳои ғизоист. Пас аз коркарди гармӣ таъми мева тағйир меёбад. Он нарм ва хеле хушбӯй мегардад ва имкон медиҳад, ки ҳамчун компонент дар бисёр хӯрокҳои болаззат истифода шавад. Аммо дар байни мухлисони тибби анъанавӣ, афшураи навҷамъовардашудаи меваҳои пухташудаи беҳӣ, ки аз миқдори зиёди витаминҳо ва минералҳо бой аст, махсусан қадр карда мешавад. Меваҳои беҳӣ хеле паст калорияноканд (арзиши энергетикӣ дар 100 грамм маҳсулот ҳамагӣ 57 ккал аст, ки шарбати беҳиро бидуни хатари афзоиши босуръати вазн, ҳатто барои одамоне, ки ба таври қатъӣ риоя мекунанд, истеъмол кардан мумкин аст. Илова бар ин, онҳо дорои миқдори зиёди моддаҳои муфид барои саломатии инсон (витаминҳо, микроэлементҳо, кислотаҳои гуногуни органикӣ). Аз ҷумла, беҳӣ аз калий, минерал ба эътидол овардани фишори хун, инчунин коҳиш додани хатари инсулт ва сактаи дил, рушди бемории ишемияи дил мусоидат мекунад. Витамини С, ё кислотаи аскорбин, оксиданти асосии дар об ҳалшаванда — системаи иммунии инсонро мустаҳкам мекунад, барқароршавии бофтаҳоро метезонад, раванди пиршавиро суст мекунад ва фаъолияти майнаро ба эътидол меорад. Ба азхудкунии беҳтари витаминҳо ва минералҳо аз ҷониби организм мусоидат мекунад, аз ҷумла витаминҳои В, мувозинати кислотаю асосро ба эътидол меорад ва мубодилаи моддаҳоро беҳтар мекунад. Элементи микроэлементҳо ба нигоҳ доштани солимии устухонҳо ва дандонҳо кӯмак мекунад, сифати хобро беҳтар мекунад ва изтиробро коҳиш медиҳад. Дарди буғумҳо ва мушакҳоро коҳиш медиҳад, сатҳи қанди хунро танзим мекунад, суръати дилро ба эътидол меорад ва хатари гипертонияро дар пиронсолӣ коҳиш медиҳад, дар баробари калсий зичии устухонҳоро беҳтар мекунад, рушди остеопорозро пешгирӣ мекунад. Дар беҳӣ инчунин пектинҳо, танинҳо ва дигар пайвастагиҳои биологии фаъол барои бадан муфид мебошанд.
Мо дар шабакаҳои иҷтимоӣ
